Europa en Semana Santa.

Luns

Descubro abraiado que un dos galegos que vai nas listas do PP para o Parlamento europeo é o cuñado de Rajoy. Como tantos outros políticos, Francisco Millán Mon pertence a unha familia que xa estaba metida en política en tempos de Franco e ocupaban cargos de autoridade. Despois fixéronse demócratas, opuxéronse á constitución e agora son os maiores defensores da inmutabilidade da Carta Magna. Son os de sempre, os que non queren que cambien as cousas para manterse eles arriba e os demais servindo.

E haberá quen diga que son todos iguais, que non val a pena ir a votar e que o que queren é apoltronarse. É certo, pode ser certo, pero se lle cadra val a pena sacar a uns para poñer a outros e non agardar a que se cansen e marche, como fixo a filla de Fraga, que despois de vinte anos no Parlamento europeo dixo que xa estaba ben, que moito tiña traballado polo ben dos galegos e que ía dedicarse a outras cousas...

Martes

De novo enfermos e de novo co neno na pediatra. O que sorprende é a pouca xente que se pon enferma en Semana Santa. Incluso temos sitio para aparcar no aparcadoiro do centro de saúde!!

Eu non sei de onde sacará a xente os días libres para poder marchar de vacacións, pero o realmente curioso é que nin os nenos nin os anciáns teñan que ir ao médico cando hai vacacións.

Será cousa de fe e devoción?

Mércores

Temos que soportar as rúas cortadas? Temos que ver na televisión a tanto home disfrazado levando imaxes de santas e de cristos? É normal tanta devoción e tanta parvada? Eses homes non traballan ou no convenio teñen días libres para facer de bestas de carga? Porque moita crenza e moita tradición, pero non se ven moitos curas e bispos arrimando o ombro...

E despois parécenos raro que non sexamos produtivos e que as nosas crianzas e a nosa mocidade non rendan o suficiente nas probas académicas. Imos de ponte en ponte e de vacacións en vacacións... pero quedan tan bonitas as procesións...