O día un de febreiro é un bo día para comezar a farfallar, sobre todo cando é venres e podemos dedicar o día a pasear polo monte e reflexionar sobre o que imos contar neste novo espazo que hoxe principio.
Lamentabelmente, hoxe foi un deses días nos que a chovia e o vento fan que sexa moi traballoso pensar nalgo que non sexa poñerse ao abeiro, polo que nin andiven polo monte nin escollín de que cousas esbardallarei neste blogue. Tampouco sería fácil facer unha escolma do que falar neste primeiro apuntamento: papeliños de tesoureiros, inocentes infantas enganadas, presidentes do goberno que negan todo coñecemento, o noso lindo presidente dicindo que él acaba de chegar...
Por iso o mellor que podo facer é poñer esta linda fotografía e dar poucas explicacións sobre o que pretendo facer aquí. Son os tempos que vivimos. Ninguén da explicacións sobre nada, e eu non vou ser menos. Falarei do que me pete e cando me pete. Sobre as miñas cousas, as cousas nosas e cousas deles, pero paseniño e sen agonías. Mentres tanto podes botarlle unha ollada ao Pico Sacro...
Nenhum comentário:
Postar um comentário